Tuesday, September 30, 2008

บรรยากาศวันเกิดป๋ม


กว่าจะอัพได้ โดนทวงแล้วทวงอีกฮับ...ไทแลนยุ่งนินา กำลังวุ่นกะการจัดของช่วยอาม่า ต้องอยุ่กะอาม่าทั้งวันทั้งคืน ก่อนอาม่าจะกลับ แต่ยังไงก็อัพละฮับ มีใครบ้าง ก็ดูกัน ขอขอบคุณ ลุงป้าน้าอา ทุกๆคนที่มาในวันเกิดไทนะฮับ


ร๊ากกๆ ทุกคนเลย


ไทแลน
คนเพียบเลยฮับ หิวโซกันทู๊กกคน

คุณหมอนะฮะ ไม่ใช่เจ้าคุณที่หนายยย
ถ่ายกะฝั่งแม่ฮับ พร้อมด้วยคุณยาย
นิเปนฝฝ่ายปิ้ง คอนเซ็ปปิ้งเท่าไหร่ก็ไม่เคยเต็มถาด
คนข้างหลังช่วยทำเตรียมของกันยิกๆ ยกเว้น.....
คุณยายหอมซ๊วบบบ
เจ้าของวันเกิดร่วมฮับ ครบ 1 ขวบ
และนิคือครอบครัวเจ้าของวันเกิดร่วม โดยมีเจ้าของวันเกิดอีกคนแจม
เค๊กแรกของไท จะตัดละนะก๊าบบบบ
กิจกรรมของเล่นของสาวๆฮะ ไทเล่นไม่ได้
แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทู ยูวววววววววววววว....................
หาของเล่นไปเรื่อย ... อะไรตก เก็บให้หมด
เดินได้ทั้งงาน ทั้งวัน ไม่มีเหนื่อย
โฉมหน้าเค๊กฉวยๆของไท
โดนยืมไปเป็นครอบครัวฮะ จะได้มีน้อง
โฉมหน้าคนทำเค๊กฮับ ขอบคุณน้ามากมาย
ต้ามมมมมมม!!!!

หุหุหุ ดูของขวัญซะก่อนฮะ ไม่ทำมะดาาาาา
อีกหนึ่งกิจกกรมหลังบ้านฮับ ร้อนนัก ถอดซะเลย
น้ำพุ่ง ปี๊ดดๆๆๆ
ปะป๋าสอนว่า 1+1+1=0 ก๊าบบบ
กิจกรรมของกลุ่มคนพิการฮะ ปกติขาขาดตลอด เจอกันเลยต้องจับกลุ่ม
บ้านนี้ลูกแยะฮะ ขอให้มีน้องสมใจนะฮะ ป้าจุ๋ม
"จับกลุ่มเม้า" รวมเปนอีกหนึ่งกิจกรรมหรือป่าวฮับ
อาม่าฮับ รักม่าที่ซู๊ดดดด
เล่นไรเพลินๆ ตามประสาไทแลน
เรียนเลขคณิต คิดทัน ฮับ
อยากก็อยากพุ่งลงไปเล่น แต่น้ำมันเย็นเหลือเกิน
กะพ่อเอกฮะ เหนบ่นว่า ไมไม่มีรูปป๊าเลยละ งานนี้
สลาฟเหนๆ
เจ้าของวันเกิดร่วม HAPPY BIRTHDAY ฮับ พิกายยย
พิสาวเจ้าของวันเกิด มาบลอคไททุกครั้ง ชุดว่ายน้ำทุกที
คนนึง 5 คนนึง 1 อีกคน 18
เดะๆเล่นของเล่นกัน
ปล่อยแสงๆๆๆๆๆๆ
แป้นเชียวฮะ น้าเกต
ถือไพ่ไว้ลงคนสุดท้ายฮับ คนๆนี้ มีแต่คู่




Friday, September 26, 2008

บั๊บบายอาม่า เดินทางโดยสวัสดิภาพนะฮับ







ขอเบรคกระแสของวันเกิดไทเอง เพราะอาม่าสุดที่รักของไทกำลังจะเดินทางกลับแล้ว จากวันแรกที่ไทไท้เจออาม่าจนถึงวันนี้ผ่านไปแล้วเกือบ 5 เดือน ไทขอบพระคุณอาม่าที่สุด ที่คอยสอนสั่งไททุกวัน ไม่ว่าจะเป็นวันหยุดหรือ วันทำงาน ทุกเช้าที่ไทตื่นขึ้นมา ไทก็จะเจออาม่ามาคอยรับไทออกจากที่นอน คอยป้อนนม ป้อนน้ำ ป้อนหนมให้ไทอย่างไม่ขาด ไหนจะคอยทำข้าว หรือ ไข่ที่ไทชอบทุกวี่ทุกวัน วันที่พ่อเอกล่องหน หรือ แม่อ้นหายตัว อาม่าจะยืนอยู่ใกล้ๆไทตลอดดด โดยที่อาม่าไม่เคยบ่นหรือเหนื่อยเลย


ไทก็รู้นะฮับ ว่าไทซนและดื้อกะอาม่ามากขนาดไหน แต่อาม่าก็ทำให้ไทอย่างไม่เคยขาด ไหนจะวันที่กลับมาจากเที่ยวบ้านลุงน้ำดำ ที่อาม่าต้องนอนปวดหลังเพราะอุ้มไทนานๆ หรือ ทุกวันอาม่าจะต้องนั่งคอย เดินตามไท ทุกก้าว แม้ว่าอาม่าจะแสนเบื่อกะชีวิตในเงียบเหงาในเมืองนี้ ไม่ได้ไปเอ๊กเซอไซส์กะเพื่อนๆอาม่าเหมือนเคย ไม่มีที่เดินเล่นให้อาม่าเหมือนเมืองอื่นๆ ตำราเลี้ยงของอาม่าอาจจะไม่เหมือนใคร และไม่มีใครเหมือน แต่อาม่าก็ได้สอนไทมากมายให้เรียนรู้กะสิ่งใหม่ๆรอบๆตัวไท ไทเดินได้เร็ว ไทกินข้าวเก่ง ไทชอบธรรมชาติ ทุกอย่างไทจะบอกว่าเปนเพราะอาม่าคนเดียวเลย คิดแล้วไทก็ไม่อยากให้อาม่ากลับ แต่ไทรู้ว่า เด๊วอาม่าจะต้องกลับมาหาไทอีก ถ้าไม่มา ไทก็จะกลับไปหาอาม่าเอง สู้ๆฮับ คำนี้อาม่าชอบพูดอยู่เสมอ ไทว่าทุกๆคนที่รู้จักอาม่า ก็รออาม่าให้กลับมาหาไทอีกในปีหน้านะฮับ

ร๊ากกกอาม่าที่ซู๊ดดดดดดดดดดด จู๊บๆๆๆๆๆๆๆ

ไทแลน







 

My Blog List

Term of Use

This is Tylan Copyright © 2009 Flower Garden is Designed by Ipietoon for Tadpole's Notez Flower Image by Dapino