Thanksgiving เทศกาลจกข้าวเหนียวแห่งปี

มาแระก๊าบบ ผ่านพ้นช่วงมรสุมชีวิตไทมาได้อย่างเหนื่อยยากแสนเข็ญ ท้องแทบพัง ไส้แทบหลุด ตูดจะบวม ไทก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไปกินไรเข้าไป จนทำให้ท้องไส้ปั่นป่วน ขี้แตกกระจุยกระจาย เทะเละ แจกแจงทั่วบ้านทั่วเมืองกันทั่วหน้า แต่ยังไงก็ขอขอบคุณ ลุงคิมและป้าโม๊ดดด ด้วยนะฮับ ที่ดูแลไทไท้อย่างดี พรมอาจจะเละไปหน่อย แต่ก็ถือว่าเวลาคิดถึงไท ก็เอาพรมมาสูดหนึ่งที ก็จะหายคิดถึงทันทีก๊าบบบบ !!!


ช่วงนี้อากาศแสนหนาว ออกไปไหนมาไหน แสนจะหนาว ไทไท้ก็ไม่ค่อยมีรูปกิจกรรมใหม่ๆมาอวดสักเท่าไหร่ จะไปให้พ่อเอกถ่ายให้หลักฐานยืนยันว่าขี้กระจายก็อายตัวเองฮับ ก็เลยต้องรอจนเข้าเทศกาล thanksgiving ถึงจะมีรูปมาอวดทุกๆคนได้

อากาศก็หนาวเยนลงอย่างรวดเร็ว ท้องฟ้าใสๆที่สวยงาม ตอนนี้หันไปหันมาก็มืดตลอด จะไปชิ่งรถเหมือนเก่าก็ไม่ถนัด จะไปมองฉาวก็ไม่ดี ทำไรก็ลำบากซะเจง หน้าหนาวเนี่ย แต่ก็ได้วัน thanksgiving day เนี่ยละฮับ ที่เป็นเทศกาลกินไก่ใหย่ยักษ์ของพิฝรั่ง แต่บ้านไทกลับกลายเปนเทศกาลจกข้าวเหนียวไปซะ เพราะเท่าที่จำความได้ ปีที่แล้วก็ที่เดิม แล้วก็จกข้าวเหนียวกันเหมือนเคย กะว่าปีหน้าไทจะให้พ่อเอก ปั้นข้าวเหนียวเปนรูปไก่งวงแล้วกินกันดีกว่า




ปล. ขอบคุณบ้านพี่ๆ 3 ก.นะครับ สำหรับสถานที่จกข้าวเหนียว

ก่อนออกเดินทาง ถ่ายรูปกะหน้าเกต (ตอนพิเป้าไปแล้ว) ซะหน่อย

แง่ง!!!...รถป๋ม อย่านะๆ

โป๊กๆๆๆๆ หน้าที่หลักของแม่อ้น โขกจนบ้านสั่น

ออกมาหน้าตาน่ารักน่าชัง แบบนี้

ถ้ามีคนถาม น้องไทเดินได้ยัง พ่อเอกจะทำหน้าเซงๆแล้วบอกว่า มันวิ่งอย่างว่อง จะกระโดดอีกต่างหาก

ถ่ายกะพ่อเอกซะหน่อย วันสำมะคันทั้งที

ถ่ายกะแม่อ้น(โดนบังคับ)ด้วย จะได้ไม่น้อยหน้า

กิจกรรมของพิเลี้ยงเดะฮะ ไม่จับเดะจั่ว ก็นั่งสถิตกะหนังสือดาราภาพยนต์ วิ่งไปสิบรอบ น้าก็อยู่ท่าเดิม

แถมฮะ กะเพลงโปรด ไว้จะเอามาให้ทู๊กๆคนฟังกัน

ปีที่แล้วหน้าตาแปลกๆแบบนี้ ถ่ายกะแม่อ้น และพี่ๆ 3ก. (ก.เล็กอยู่ตะนู้นนนน)