เวลาผ่านไปไวเหมือนล่องหน แว๊บเดียวเท่าไหร่ ก็ถึงเวลากลับบ้านกันละ แต่ก็เหมือนฟ้าเหนใจไท กลัวไม่มีคนเล่นกะไทอีก ก็เลยทำให้พวกอี๊ๆทั้งหลายจากเมือง
บอสตัน ต้องตกเครื่องบินกันแบบเหมารวม ทำให้ไทมีเพื่อนเล่นกันอีกหนึงคืน ... ไทหนุกหนานมากกะทริปนี้ ไม่ได้เที่ยวหนุก แต่ไทได้เพื่อนเล่นด้วยตลอดเวลา
ไหนจะอี๊ยุ้ยทิจะคอยมาเล่นกะไทตลอดเวลา ไหนจะอี๊ปุ๊ยทิกอดทีแสนจะอบอุ่น และอี๊ต้องทิใจดี๊ใจดี ไทขอบคุณทุกๆคนนะฮะ ทิเปนเพื่อนเล่นกะไทตลอดเวลา แล้ว
มะไหร่ไทจะได้เจอกะพวกอี๊ๆอีกฮะ คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆ.....เจอกันอีกที น้องมีน่าก็คงโตพอที่จะคุยกะไทแล้ว แล้วไงไทจะร้อรอทุกๆคนมาเจอไทอีกละฮับ
ร๊ากกกกกกกกกทุกๆคนเล้ยย ไทไท้
2 comments:
โอ๊ย...อิจฉาน้องไทได้ไปเท่ียว ^-^
อ้อ...พี่ชายน้องไทหน้าเหมือนน้องไท ม้าก มาก
แม่อ้นเก่ง จิง จิ๊ง:)
เดี๋ยวนี้มีเพลงฟังด้วยวุ๊ยพ่อเอกเก่งจริงจริง
ขอบคุณมากค่ะ สำหรับบทความ
Post a Comment